词典
白眉的意思
白眉
趣笔阁 qubige.com
词语解释
白眉[ bái méi ]
⒈ 《三国志·蜀志·马良传》:“马良,字季常,襄阳宜城人也。兄弟五人,并有才名,乡里为之谚曰:'马氏五常,白眉最良。'良眉中有白毛,故以称之。”后因以喻兄弟或侪辈中的杰出者。
⒉ 喻一弯新月。
趣笔阁 qubige.com
引证解释
⒈ 后因以喻兄弟或侪辈中的杰出者。
引《三国志·蜀志·马良传》:“马良,字 季常,襄阳 宜城 人也。兄弟五人,并有才名,乡里为之谚曰:‘ 马 氏五常,白眉最良。’ 良 眉中有白毛,故以称之。”
唐 陈子昂 《合州津口别舍弟》诗:“思积芳庭树,心断白眉人。”
明 陶宗仪 《辍耕录·妓聪敏》:“歌妓 顺时秀,姓 郭 氏,性资聪敏,色艺超絶,教坊之白眉也。”
《儒林外史》第二九回:“先生大才,又是尊府白眉,今日幸会,一切要求指教。”
郭沫若 《沸羹集·亦石真已死了吗?》:“他的知识的渊博,见解的精当,实是侪辈中的白眉。”
⒉ 喻一弯新月。
引唐 元稹 《月三十韵》:“蓂叶标新朔,霜毫引细辉。白眉惊半隐,虹势讶全微。”
趣笔阁 qubige.com
国语辞典
白眉[ bái méi ]
⒈ 白色的眉毛。
⒉ 原指三国时马良,其眉中有白毛,故称为「白眉」。后称众人中较优秀杰出的人才。
近音词、同音词
词语组词
相关词语
- míng bái明白
- bái sè白色
- bái tiān白天
- kòng bái空白
- hēi bái黑白
- bái yún白云
- méi tóu眉头
- bái chī白痴
- dàn bái蛋白
- bái bái白白
- xuě bái雪白
- bái yī白衣
- duì bái对白
- zhòu méi皱眉
- bái fà白发
- bái jīn白金
- jié bái洁白
- bái jiǔ白酒
- biǎo bái表白
- bái yín白银
- méi máo眉毛
- tǎn bái坦白
- bái gōng白宫
- bái mǎ白马
- gào bái告白
- bái xī白皙
- bái hǔ白虎
- qīng bái清白
- bái cài白菜
- bái yǎn白眼
- bái táng白糖
- cǎn bái惨白
- bái fèi白费
- bái zhǐ白纸
- bái shuǐ白水
- fā bái发白
- dú bái独白
- bái gǔ白骨
- bái rén白人
- méi mù眉目
- bái nèn白嫩
- chún bái纯白
- méi xīn眉心
- zì bái自白
- nóng méi浓眉
- bái zhòu白昼
- bái bān白斑
- dà bái大白
- méi yǔ眉宇
- bái rì白日
- bái tóu白头
- bái shí白石
- huī bái灰白
- bái lóng白龙
- bái bǎn白板
- bái dài白带
- bái sù白素
- bái bù白布
- hóng bái红白
- piǎo bái漂白